10/14/2007

Τα πανεπιστήμια μ' αρέσουν μόνο την νύχτα...


"05/09/2007: Αποφυλακίζεται με απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Αναστολών ο πρώην αντιπρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Παναγιώτης Γετίμης, ο οποίος είχε καταδικαστεί από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε κάθειρξη 16 ετών για την υπόθεση διασπάθισης 8 εκατομμυρίων ευρώ από το Πάντειο την περίοδο 1992 - 1998. Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής της 16ετούς κάθειρξης που υπέβαλε ο κ. Γετίμης, επικαλούμενος μεταξύ άλλων σοβαρά οικογενειακά προβλήματα που αντιμετωπίζει εξαιτίας του εγκλεισμού του.Το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών διέταξε την απόφυλάκισή του με την καταβολή εγγύησης 50.000 ευρώ και τον περιοριστικό όρο της εμφάνισης μία φορά το μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του. Το δικαστήριο δεν του επέβαλε τον όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, καθώς η ακαδημαϊκή του δραστηριότητα απαιτεί μετακινήσεις και εκτός συνόρων."

...

Η 19χρονη Χριστίνα Τονίδου παραμένει προφυλακισμένη. Συνελήφθη στις 9/9 αφού της επιτέθηκαν ασφαλίτες μέσα στο χώρο των πανεπιστημίων, και τραυμάτισε τον έναν εξ αυτών, στη διάρκεια συμπλοκών ανάμεσα σε μπάτσους και ομάδες διαδηλωτών στα εγκαίνια της ΔΕΘ.

Γράμμα της Χριστίνας Τονίδου από τα κρατηρήρια:

Όπως όλοι γνωρίζετε συνελήφθηκα ξημερώματα στις 09-09-2007 στη διάρκεια συμπλοκής με αστυνομικούς που εισέβαλαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο δεν είναι οι κατηγορίες που μου αποδόθηκαν (σ΄αυτές πιστεύω πως θ΄ανταπεξέλθω) αλλά η αντιμετώπισή μου απ΄την αστυνομία καθώς εκμεταλλευόμενη τη ψυχολογική μου κατάσταση, το γεγονός δηλαδή ότι τρομοκρατήθηκα απ΄την ώρα της σύλληψης μου μέχρι και την ώρα που μ΄έφεραν εδώ, θέλουν ν΄αποσπάσουν πληροφορίες για οτιδήποτε άσχετο ή σχετικό. Για να είμαι ειλικρινής θα προτιμούσα ν΄ακολουθούσαν τη γνωστή τακτική τους και τον παραδοσιακό τρόπο μεταχείρισης των κρατουμένων παρά αυτό το ψυχολογικό παιχνίδι που συνεχίζουν. Τουλάχιστον στην πρώτη περίπτωση θα δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Τώρα όσον αφορά την ιδεολογική μου ταυτότητα έχω να σας πω δύο λόγια. Καταρχήν, πολλές φορές αυτά που δηλώνουμε δε σημαίνει ότι τα αντιπροσωπεύουμε κιόλας, δηλαδή δεν είμαστε πάντα αυτά που δηλώνουμε κι΄αυτό φαίνεται στην πράξη. Πολλοί θεώρησαν τον εαυτό τους επαναστάτη, αλλά οι πράξεις τους έδειξαν το αντίθετο.
Για μένα το να δηλώνει κάποιος/α αναρχικός/ή προϋποθέτει βαθειά αναζήτηση στον εαυτό του/της ωριμότητα και μια ολοκλήρωση απ΄όλες τις απόψεις ( ηθική, πνευματική κ.τ.λ.).
Ας επανέλθω όμως, αν εσείς κρίνετε, τουλάχιστον όσοι με γνωρίζουν, πως η δράση μου μπορεί να με χαρακτηρίσει αναρχική, τότε κάντε το. Το μόνο σίγουρο είναι οτι διαπνέομαι από αναρχικές ιδέες και μακάρι να πιστεύω μέχρι να πεθάνω, γιατί είναι κάτι πολύ δυνατό.
Από κει και πέρα το πώς θα κινηθείτε, εσείς το γνωρίζετε. Ελπίζω να έγινα κατανοητή.
Τέλος θέλω να κλείσω με κάτι που απευθύνεται σε όσους γεύονται την εξουσία, σε όσους μας αμφισβήτησαν, σε όσους γενικά δε μας πήραν στα σοβαρά: ΄΄είμαστε ένα ηφαίστειο που βράζει συνέχεια και η λάβα είναι η οργή μας. Αλίμονο αν εκραγεί το ηφαίστειο...η λάβα που θα ξεχειλίσει θα κάψει τα πάντα΄΄. Ευχαριστώ όσους ενδιαφέρονται.

Κρατητήρια Αστυνομικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης
12/09/2007
Τ. Χριστίνα

Μια ονομαστική λίστα κρατουμένων αγωνιστών: http://www.geocities.com/anarcores/krat.html


Δεν υπάρχουν σχόλια: